മനസ്സില് വിരിയുന്ന പദങ്ങളുടെ തുടര്ച്ചയാകാം എന്റെ പ്രശ്നം..
കണ്ണുകള് കഥ പറഞ്ഞിട്ടും, കാറ്റ് പലവട്ടം അതെറ്റുപാടിയിട്ടും,
ഇടനാഴികളുടെ നിശബ്ദതയില് നിശ്വാസങ്ങളുടെ മര്മ്മരങ്ങള്
പലപ്പൊഴും വെന്ബി നിന്നിട്ടും, നമ്മളെന്തെ അതറിയാതെ പൊയി...
പലവട്ടം പാടി പഠിച്ചിട്ടും, മനസ്സുമറന്നൊരാരീരടികള്, അല്ല..
നഷ്ടസ്വര്ഗ്ഗത്തിലെക്കല്ല,
ഓര്മ്മപ്പുതപ്പിലെ ചൂടിലേക്കണു അവ എന്നെ നയിക്കുന്നതു...സുഖമുള്ള ചൂടിലേക്ക്...
പക്ഷെ...ഇപ്പൊഴും...
ഒരുവട്ടം കൂടിയാ മുഖമൊന്നു കാണുവാന്...
ഒരുവട്ടം കൂടിയാ മൊഴിയൊന്നു കേള്ക്കുവാന്....
അറിയതെ എന് മനം കൊതിച്ചുപൊകുന്നു......
No comments:
Post a Comment